دانش آموزان خارجی در شرایط کرونا چطور به مدرسه می فرایند؟ - مجله بوشهری ها

اگر علاقمند به دریافت بهترین خدمات اقامت تحصیلی کانادا هستید با ما همراه شوید، با مجری مستقیم ویزای تحصیلی کانادا، با دریافت مشاوره رایگان از مجربترین تیم مهاجرتی کانادا، بهترین مسیر را به سوی مدارو، کالج ها و دانشگاه های کانادا انتخاب کنید.

به گزارش ، سال جاری سال تحصیلی جدید در همه جای دنیا به شکل متفاوتی آغاز شد. در کشور ما دانش آموزان 15 روز زودتر از سال های گذشته خودشان را برای درس خواندن آماده کردند و ترم تازه برای ورودی های جدید دانشگاه نیز قرار است دیرتر آغاز گردد.

به دلیل شیوع بیشتر مدارس سیستم آموزش غیرحضوری را برای فعالیت های آموزشی انتخاب نموده اند. اینطور که دانش آموزان به وسیله اپلیکیشن شاد که تهیه شده است در کلاس شرکت می نمایند و با ابزار هایی که در آن موجود است درس ها را به صورت غیر حضوری آموزش می بینند. شبکه آموزش صداوسیما نیز تمام و کمال در اختیار سیستم آموزش غیرحضوری قرار گرفته و دروس پایه های مختلف را در زمانبندی معین آموزش می دهد تا آموزش ایمن برای همه دانش آموزان ایران در دسترس باشد.

سیستم آموزش های حضوری نیز با رعایت دستورالعمل های بهداشتی در همه کشور های دنیا این روز ها برقرار است. اگرچه موج شیوع کرونا در همه جای دنیا به یک شکل نیست، اما نمودار ها نشان می دهد کرونا در دنیا همچنان رشد صعودی خود را دارد. از این رو با والدین ایرانی مختلف در سایر نقاط ارتباط گرفتیم تا از اوضاع آموزشی کشور های محل اقامت آن ها با خبر شویم.

سال گذشته مدارس به مدت کوتاهی بسته بود. اما مسئله ای که پیش آمد این بود که یکسری مشاغل حساس مثل دکترا و پرستار هایی که فرزند داشتند نمی دانستند باید فرزندشان را چه کار نمایند. از این روز مدارس به خانواده ها پیغام دادند که اگر بخواهید می توانید فرزندتان را به مدرسه بیاورید، ولی اولویت با بچه هایی بود که خانواده هایشان شغل های حساسی مانند کادر درمان دارند. از این روز از هرکلاسی حدود 15 نفر را انتخاب می کردند تا به مدرسه بیاید. در کنار این یک سیستم آموزش مجازی نیز وجود داشت که برای ما google classroom بود که به شکل وب سایت بود و معلم ها لینک های آموزشی در آن قرار می دادند و بچه ها موظف به انجام آن بودند و می فرستادند. رابطه بین ما و مدرسه همین سایت بود که هر دانش آموزی یوزر پسورد خودش را داشت. معلم ها هم هر چندوقت یکبار با ما تماس می دریافتد و جویای تکالیف بچه ها بودند.

در تابستان هم مدارس حدود 40 روز بسته بود و دوباره از اول سپتامبر مدارس باز شد. قانون اینجا به این شکل است که شما اگر فرزندتان را به مدرسه نفرستید به صورت روزانه جریمه خواهید شد. اما سال جاری اینطوری نبود و گفتند هرکس از تعطیلات می آید می تواند تا 14 روز بچه اش را به مدرسه نفرستد و، چون من از ایران آمده بودم بچه هایم را نفرستادم. اما دیگر برای سال جدید سیستم آنلاینی وجود ندارد و همه آموزش ها به شکل حضوری است. برای دوره ابتدایی هم بچه ها حق زدن هیچگونه ماسکی ندارند. یعنی حتی یکی از دوستان من که بچه ابتدایی اش ماسک زده بود وقتی وارد مدرسه شده بود گفتند که حتما باید ماسک را برداری. اما فقط وقتی پدر و مادر به مدرسه می فرایند باید حتما ماسک داشته باشند. در مدرسه هم مدام روی شستن دست هر 20 دقیقه و استفاده از مواد ضدعفونی نماینده تاکید می نمایند. در چندوقت اخیرا زمزمه هایی هست که دوباره سیستم کلاس مجازی را راه بیندازند و خب من به شخصه بسیار نگران هستم، چون آمار شیوع کرونا در انگلیس بسیار بالاست و حتی به روزی 6000 نفر می رسد.

یکی از ابتکارات جالبی که مدرسه دخترم انجام داده این است که والدین را دسته بندی نموده اند تا برای جلوگیری از ازدحام ساعت معینی دنبال فرزندشان بیایند. مثلا یک سری ساعت 15:00، بعد 15:5 بعد 15:10 و همینطور...

در هلند این روز ها روزانه تست کرونای حدود 2000 نفر مثبت می گردد و تعداد فوتی، اما کم است. بچه ها فعلا حضوری مدرسه می فرایند. بچه ها هنگام ورود و خروج باید ماسک داشته باشند، اما در کلاس احتیاجی به ماسک نیست. سال گذشته احتیاج به کلاس های مجازی شد و خب، چون فرزند من مدرسه بین المللی می رود خود مدرسه به بچه ها در مدرسه داشتند و بعد از آن به خانه آوردند. کلاس هایشان در google classroom برگزار می گردد و خود هلند نرم افزاری در این مورد ندارد. هرچندوقت هم در یک نرم افزار دیگر دو سه نفری یک زمانی به معلم شان به صورت تماس تصویری صحبت می کردند. اما سال جاری که دوره متوسطه می رود خود خانواده ها باید تبلت تهیه نمایند و حتما تبلت باید از برند اپل باشد، چون برنامه های مدرسه فقط روی اپل برنامه ریزی شده است و خب از این لحاظ فشار مالی وجود داشت. به ما ایمیل زده اند که اگر بچه ها سرماخوردگی داشتند نباید سرکلاس بیایند.

در آلمان دانش آموزان همگی به صورت تمام وقت به مدرسه می فرایند. دختر من که کلاس هشتم است از ساعت 8 صبح تا حدود 3:30 در مدرسه و سر کلاس است و معلم ها مثل همواره درس هایشان را می دهند منتهی یک نرم افزاری به بچه ها معرفی کردند که اگر شرایط اضطراری شد بچه ها بتوانند از آن نرم افزار استفاده نمایند. تا زمانی که منطقه به لحاظ شرایط کرونایی به منطقه قرمز تبدیل نشده است بچه ها حضوری به مدرسه می فرایند.

نکته جالب در آلمان این است که خانواده های آلمانی برعکس خانواده های ایرانی که در اخبار می شنویم دوست داشتند که زودتر مدارس باز گردد تا بچه ها را به مدرسه بفرستند. من زیاد شنیدم که به بسته بودن مدارس اعتراض داشتند و یا می گفتند چرا بچه ها هر روز نباید به مدرسه بفرایند به خصوص زمانی که قرنطینه خیلی سفت و سخت بود. چون اینجا به این شکل است که زن و شوهر هردو شاغل هستند واقعا امکان اینکه فرزندشان را جایی بگذارند وجود ندارد. در شهر برلین هم که ما زندگی می کنیم علاوه بر مدارس مهدکودک ها حتی با تمام ظرفیتشان کار می نمایند.

در اوایل روال به این شکل بود که اگر یک مورد کرونا در کلاس پیدا می شد، کل مدرسه را تعطیل می کردند. اما در حال حاضر اینطوری نیست و گفتند، چون در کلاس درس هم ماسک اجباری است اگر مورد کرونایی دیده شد فقط کسانی قرنطینه می شوند که تماس مستقیم با مورد کرونایی داشند. اگر کنارش می نشستند یا دوست نزدیک بودند.

اجبار ماسک برای دانش آموزان هم بسته به نظر خود مدرسه دارد و هر مدرسه متفاوت است. بعضی سرکلاس هم اجبار ماسک دارند بعضی هم ندارند.

شهر ما یک شهر دانشگاهی است. بعد از باز شدن دانشگاه ها هم اوضاع کرونا خیلی پیشرفت کرد. البته دانشجویان شهر ما زبانزد خاص و عام در رعایت نکردن هستند. طوریکه کرونا پارتی گرفته بودند و کلی کار های عجیب و غریب دیگر انجام دادند که کلی انتقاد بهشان شد.

ما از ابتدا به خاطر شرایط موجود صد در صد خواستار کلاس های آنلاین بودیم از این روز مراکز آموزشی هم برای تدریس هایشان از نزم افزار های مختلفی مانند webex استفاده می نمایند. ما هرماه به مدرسه می رویم و تمرین های بچه ها را می گیریم که شامل یکسری کتاب و جزوه پرینت شده است و بعد نرم افزار دیگری وجود دارد که پسرم تکالیفش را به وسیله آن برای معلمش ارسال می نماید.

ما تقریبا با 4 نرم افزار باید کار کنیم. به وسیله یکی تمرین ها را برایمان می فرستند به وسیله یکی دیگر تکالیف را می فرستیم، ولی خب اولش همه گیج می شدیم و یکم سخت بود که از این به آن برویم، ولی الان عادت کردیم.

در آمریکا دو نوع مدرسه حضوری و غیر حضوری وجود دارد، ولی طبق پرس و جو هایی که داشتم 70 درصد خانواده ها بچه هایشان را به مدرسه فرستاده اند. البته پسر من هم خیلی اذیت می گردد، ولی ما مطمئن بودیم که می خواهیم غیرحضوری درس بخواند، چون سلامتی اش بسیار برایمان مهم تر است. با اینکه روی ماسک و ژل ضدعفونی تاکید می گردد، اما من وقتی مدرسه رفتم دیدم بیشتر بچه ها ماسک هایشان افتاده و، چون کوچک هستند حواسشان نیست، ولی خب بیشتر والدین، چون هردو شاغل هستند و دریافت پرستار صرفه مالی ندارد از این لحاظ خانواده ها دوست دارند بچه ها را به مدرسه بفرستند.

اوضاع مدارس هند در ایام کرونا به هم ریخته شده است. در ابتدای کرونا دولت محلی ما اظهار داشت که آموزش آنلاین برای کلاس هفتم به پایین ممنوعه، چون بچه ها مجبور می شوند 4 تا 5 ساعت پای صفحه نمایشگر بنشینند و این برایشان ضرر دارد. برای همین من و همسرم تصمیم گرفتیم حتی اگر مدارس آغاز به کار نمایند بچه ها را به مدرسه نفرستیم. با کمی مطالعه و مشورت به این نتیجه رسیدیم بچه ها را در خانه درس بدهیم. قرار بر این شد آموزش دروس مدرسه با من باشد و فعالیت بدنی و گردش و هواخوری را نیز همسرم به عهده بگیرد. یک ماه آموزش آنلاین مدرسه هم قوی نبود و از این رو من مجبور بودم خودم کار را به دست بگیرم و نقش معلم را بازی کنم. اما بچه ها از یکسری وب سایت های آموزشی بین المللی هم استفاده می نمایند که البته باید برای استفاده از آن اشتراک ماهانه داشت که هزینه آن بین 10 تا 30 دلار متغیر است.

منبع: فارس