غذاهای محلی میلان، نماد کشور ایتالیا (قسمت اول) - مجله بوشهری ها

برای دیدن شاهکارهای تاریخ اروپا با تور ایتالیا همراه شوید.

مناسب ترین صفت برای توصیف غذاهای ایتالیا صفت گران قیمت است. رودخانه پو به عنوان یک مرز غیر رسمی بین شمال عمل می نماید، جایی که چربی مورد استفاده اهالی کره است، و بقیه کشور از روغن زیتون استفاده می نمایند. از آنجایی که لومباردی منطقه خشکی محسوب می گردد. ماهی در سفره هر میلانی یافت نمی گردد اما گوشت بی تردید یکی از اساسی ترین مواد غذایی است که میز غذای میلانی ها را پر می نماید. ترکیب گوشت و کره حکایت از گران بودن غذاهای این شهر دارد. حال به معرفی غذای محلی میلان می پردازیم.

اولین آن ها برنج ریزوتو است که با زعفران تزیین می گردد.

1. ریزوتو (Risotto) در راتانای میلان

ریزوتوی طلایی رنگ تزیین شده با زعفران، بدون شک یکی از مهم ترین غذاهای موجود در میلان است. انواع متنوعی از غذاها در میلان وجود دارد که در رتبه بندی، در صندلی های بسیار بد، متوسط، خوب و عالی جای می گیرند.

سرآشپز سزار بتستی که یکی از بومیان میلانی است، در راتانا پادشاه ریزوتو محسوب می گردد و این غذا را به شیوه سنتی همراه با مقدار زیادی کره آماده می نماید. دانه های برنج ریزوتوی چرب شده با کره، همراه با ریزوروا سان ماسیمو این غذا را بی نظیر می سازد.

2. کتلت (Cotoletta) میلان در رستوران تروتوریا دل نوو مکلو (del Nuovo Macello)

یکی دیگر از غذاهای 10 گانه میلانی ها کوتلت یا کوتلتا نیز نامید می گردد و در اصل کوتلت گوشت گوساله است. این غذا همانند ریزوتو نوع خوب و بد دارد که بسته به کیفیت غذا متفاوت است و در اکثر رستوران های میلان یافت می گردد.

آن چیزی که کتلت را حقیقتا کتلت می سازد، اندازه گوشت (یا نبود آن) نیست؛ بلکه نازکی ، ضخیم بودن و بدون استخوان بودن آن است. برای تهیه کتلک از گوشت گاو شیری استفاده می گردد که در ماهیتابه با کره سرخ می گردد. سرآشپز جیووانی تراورسون در رستوران تروتوریا دل نوو مکلو کتلت های مدرن خود را ضخیم، آبدار، خوش رنگ و طعم می پزد که در نوع خود، بین غذاهای سنتی و مدرن میلان تناسب ایجاد می نماید.

3. کاسولا (Cassouela) در رستوران مانا

کاسولا خورشتی از کلم بروکلی و گوشت مخصوص درست می گردد، که اوایل ژانویه هنگام کشتار حیوانات خانگی پخت می گردد. شاید تعجب کنید، ولی در این خورشت از گوشت زیادی استفاده نمی گردد و عمدتا از کلم بروکلی استفاده می گردد و گوشت نقش طعم دهنده را ایفا می نماید.

در این غذا برخی اوقات از گوش ها، پاها، دم و بینی گاو نیز استفاده می گردد (بی پرده بگویم، بیشتر مردم از این غذا متنفر هستند). ماتئو فرونودی صاحب رستوران مانا است؛ او در این رستوران اکثرا غذای مدرن می پذیرد. او در رابطه با کاسولا می گوید که این غذا واقعا عالی است، اما با توجه به استانداردهای امروزی غیرقابل تحمل است و عمدتا به عنوان یکی از وعده های غذایی کشاورزانی محسوب می گردد که از 6 صبح در مزارع کار می نمایند که گاهی در مهمانی ها سفارش داده می گردد. او از همان تکه ها (باقی مانده گوش مخصوص که ظاهرا هیچ کس دوست ندارد) استفاده می نماید و قطعات مختلف گوشت مخصوص را به شیوه های جداگانه ای می پزد و از برخی قطعات گوشت مخصوص کباب درست می نماید. به علاوه برای ترش و خوش طعم کردن گوشت مخصوص، از سرکه استفاده می نماید.

4. پالنتا (Polenta) در رستوران مسولی سان مارکو (Masuelli San Marco)

در قرن 17ام میلادی، ذرت یکی از وعده های غذایی اصلی روستاییان شمال ایتالیا بود و بیشتر اوقات تنها غذایی بود که برای خوردن در اختیار داشتند. این غذا در پلاگرا متدوال بوده اما به علت نبود مواد مغذی کافی در این رژیم غذایی، منجر به بیمار شدن این افراد می شد.

اما امروزه پالنتا یکی از غذاهای محبوب زمستانی است. این غذا در عین سادگی غذای خوبی است. برای پخت این غذا از آرد ذرت استفاده می گردد که ساعت ها طول می کشد تا آمده گردد و وقتی عطر و طعم خوبی به خود گرفت، آماده خوردن می گردد. یکی از بهترین غذاهای پالنتا در رستوران مسولی سان مارکو یافت می گردد، جایی که سرآشپز پینو ماسولی این غذای خوش طعم را می پزد.

به طور معمول، هنگام سرو در یک طرف بشقاب گوشت و یک طرف آن پالنتا قرار می گیرد و آن را همراه پنیر فوندو و زرده تخم مرغ می خورند. پاستاها و سوپ های لوبیای رستوران با قاشق سرو می شوند.