بیماری پاژه استخوان (استئیت دفورمانس ) - مجله بوشهری ها

بیماری پاژه استخوان (استئیت دفورمانس )

نام بیماری به انگلیسی: pagets disease(of bone)

اطلاعات اولیه

توضیح بیماری

بیماری پاژه استخوان (استئیت دفورمانس ) یک بیماری استخوانی با پیشرفت تدریجی است که مشخصه آن عبارتست از تخریب استخوانی و بازسازی استخوانی بیش از حدطبیعی . استخوان بازسازی شده شنماینده وضعیف است . پاژه یک بیماری سرطانی نیست . این بیماری معمولاً استخوان های جمجمه ، ستون فقرات ، ساق پا، و لگن را مبتلا می سازد. این اختلال در هر دو جنس دیده می شود ولی در مردان بالای 40 سال شایع تر است .

علایم شایع

مراحل اولیه

درد استخوانی خفیف یا بدون درد مراحل پیشرفته

بیمار به طور مزمن دچار درد (به خصوص هنگام شب )، عظیم شدگی و تغییر شکل استخوان مبتلا، احساس درد با لمس ناحیه درگیر، و گرمی پوست روی استخوان مبتلا می باشد.

اختلال حرکت عضو مبتلا

انحنای ستون فقرات که اعصاب حسی را تحت فشار قرار می دهد.

بروز شکستگی با ضربه خفیف و التیام آهسته شکستگی با شکل غیرطبیعی

علل

اگرچه یک ویروس در بروز این اختلال ممکن است دخیل باشد، دلیل دقیق آن ناشناخته است .

عوامل تشدید نماینده بیماری

سابقه خانوادگی بیماری پاژه

پیشگیری

پیشگیری خاصی ندارد.

عواقب مورد انتظار

این بیماری در حال حاضر غیرقابل علاج محسوب می شود. ولی ، علایم آن قابل تسکین یا کنترل است . این بیماری دارای یک سیر فروکش و شعله وری مکرر است که به طور پیشرونده تشدید می یابد. گاهی مفاصل مجاور ناحیه درگیر هم مبتلا می شوند. این بیماری طول عمر را کاهش می دهد ولی بیشتر بیماران حداقل 15-10 سال پس از بروز بیماری زنده می مانند. تحقیقات علمی درباره علل و درمان این اختلال ادامه دارد و این امید وجود دارد که درمان هایی مؤثر و نهایتاً علاج بخش ارایه شود.

عوارض احتمالی

اختلال بینایی یا شنوایی در اثر فشار آوردن ناحیه درگیر جمجمه بر مغز

فشار خون بالا

سنگ کلیه

نقرس

سرطان استخوان

نارسایی احتقانی قلب در اثر افزیش فشار بر قلب ناشی از افزایش قابل ملاحظه جریان خون در استخوان های مبتلا

تشخیص بیماری پاژه ممکن است با پرکاری غده پاراتیرویید یا توسعه سرطان با منشأ پروستات ، پستان یا مغز استخوان اشتباه شود.

درمان

اصول کلی

- آنالیز های تشخیص ممکن است شامل رادیوگرافی استخوان مبتلا، آزمایش خون و ادرار برای مشخص سطح فسفاتاز قلیایی سرم و کلسیم ادرار و احتمالاً سی تی اسکن یا ام آرآی ، و آزمون های شنوایی و بینایی در صورت درگیری استخوان جمجمه باشد.

- بیشتر بیماران مبتلا به این اختلال به درمانی غیر از مسکن به طور گاه گاهی احتیاج نخواهند داشت .

- گرم کردن ناحیه مبتلا با کمپرس گرم ، گذاشتن در آب داغ یا با استفاده از لامپ های گرمایی برای تخفیف درد توصیه می شود.

- اگر تشک خواب شما سفت نیست ، یک تخته چند با ضخامت 2سانتی متر زیر تشک خود قرار دهید.

- شرایط منزل را طوری طراحی کنید که تا حد امکان از پیشامد حوادث ناخواسته برای شما جلوگیری شود. از انداختن قالیچه خودداری نموده و از سطوح لغزنده دوری کنید. در نزدیک وان حمام نرده هایی نصب کنید تا با گرفتن دست به آنها در حین حمام کردن از لیزخوردن جلوگیری شود.

- جراحی استخوان گاهی برای اصلاح بدشکلی استخوان یا درمان آرتریت ثانویه لازم می شود.

- در صورت بروز کاهش شنوایی ممکن است از سمعک استفاده شود.

- به ندرت آتل گیری در خصوص نواحی شدیداً درگیر جهت جلوگیری از شکستگی آنها ممکن است لازم شود.

داروها

هورمون های زنانه و مردانه ، فلورید، مسکن ، کلسی تونین تزریقی ، اتیدرونات یا داروهای سیتوتوکسیک ممکن است تجویز شود همه این درمان ها به تخفیف درد یاری می نمایند ولی هیچ یک علاج بخش نیستند.

برای تخفیف درد آسپیرین یا سایر داروهای ضدالتهابی غیراستروییدی از امتحان کنید.

فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری

در طی مراحل حاد بیماری در بستر استراحت کنید. برای جلوگیری از بروز زخم بستر (زخم فشاری ) به طور مکرر حرکت نموده یا جابه جا شوید. در طی دوره فروکش بیماری فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری های طبیعی خود را از سر بگیرید.

از وارد آوردن فشار بیش از حد برروی استخوان های مبتلا خودداری کنید.

رژیم غذایی

رژیم خاصی احتیاج نیست .

درچه شرایطی باید به پزشک مراجعه نمود؟

اگر شما دارای علایم بیماری پاژه باشید.

بروز موارد زیر در طی درمان :

- تنگی نفس که طی چندین سال بر شدت آن افزوده می شود.

ـ تب 3/38 درجه سانتیگراد یا بالاتر

ـ درد غیرقابل تحمل

ـ کاهش وزن

ـ تشدید علایم

- اگر دچار علایم تازه و غیرقابل توجیه شده اید. داروهای تجویزی ممکن است با عوارض جانبی همراه باشند.

منبع:www.irteb.com

/م

منبع: راسخون