پرنده چین را شکست دادم - مجله بوشهری ها

غیاثی زمانی که 20 ساله بود توانست با پشتکار و تمرین نام خود را در رشته پرش از ارتفاع برای سال ها ماندگار کند. زمانی که تمریناتش را برای بازی های آسیایی آغاز کرد، فقط یک هدف داشت و آن هم برنده شدن بود. به همین دلیل تمرین ها را جدی گرفت و خاطره خوشی از قهرمانی اش در بازی های آسیایی تهران (1353)1974 به جا گذاشت و به ستاره بازی های آسیایی شناخته شد. ویترین خانه این قهرمان مزین به انواع مدال های طلا، نقره و برنز و تقدیرنامه هاست و سال هاست که هدفش آموزش به جوانان قهرمان پروری در این رشته است. با او در پیست دوومیدانی مجموعه ورزشی شهید کشوری منطقه3 درباره تجربیات و خاطراتش به گفت وگو نشستیم.

• کارنامه ورزشکار هم محله ای

از سال 1343 تا 1356 حضور در تیم ملی ایران

29 سال رکورددار ایران در رشته پرش از ارتفاع

دارنده 2 مدال طلای قهرمانی آسیا و یک مدال نقره بازی های آسیایی

2 مدال قهرمانی آسیایی

شکستن رکورد با 21/2 متر در بازی های آسیایی 1974

• شما چگونه متوجه استعداد خود در رشته پرش ارتفاع شدید؟

شاید باورتان نشود ولی در یک نزاع در مدرسه متوجه این استعداد شدم. وقتی ناظم مدرسه برای تنبیه به دنبالم دوید و پرش یک متر و نیمی مرا از روی سیم خاردارها دید، متعجب از سرعت دویدن و پرش بلندم، سر جایش ایستاد و تشویقم کرد. بعد از این ماجرا، ناظم مدرسه چند نوبت در ماه مرا با خودش به استادیوم امجدیه می برد. از همان دوران به ورزش علاقه مند شدم و با حضورم در استادیوم امجدیه و آشنایی با ورزش های مختلف پیروز شدم در آتش نشانی استخدام شوم و آموزش ورزش های استقامتی در آتش نشانی شغل اصلی ام شد. به طور حرفه ای والیبال بازی می کردم و معمولاً برای دفاع با یک پا می پریدم و با هر پرش تا کمر بالای تور بودم. مسئولان سازمان آتش نشانی با دیدن پرش هایم مرا به استادان و مربیان این رشته معرفی کردند. به مرور زمان با کوشش های بی وقفه و تقویت توانایی هایم برای تیم ملی هم انتخاب شدم. آنقدر به این رشته علاقه مند شدم که در دوران جوانی در حال تمرین بودم تا در مسیری که انتخاب نموده ام پیروز شوم و این ورزش دیگر با من و زندگی ام عجین شد.

• تیمور غیاثی بالاتر از ورزشکاران چین و ژاپن بر سکوی قهرمانی بازی های آسیایی تهران نهاده شد؛ خبری که سال 53 در ایران غوغا کرد. از خاطره آن روز برایمان بگویید؟

شهریور ماه سال 53 روزی فراموش نشدنی برای من و 100 هزار نفر تماشاچی استادیوم آزادی بود. آن روز در رقابت بازی های آسیایی تهران به مصاف نی نی چین، معروف به پرنده چین رفتم و او را در مسابقه پرش ارتفاع با رکورد 21/2 شکست دادم. رقیب چینی ام طی سال ها عنوان های زیادی برای خودش در این رشته کسب نموده بود و اصلاً فکرش را هم نمی کرد به سکوی دوم تنزل کند. همین قهرمانی و بعد از آن تشویق بزرگان ورزش موجب شد به تمرین هایم ادامه دهم و دست از کوشش برندارم.

• آیا برای آموزش به جوانان هم فعالیتی دارید؟

خیلی سال است که استادیوم شهید کشوری خانه دوم من شده است. ساکن این منطقه نیستم اما رفت و آمدی که به این منطقه دارم باعث شده تا با جوانان این منطقه ارتباط زیادی داشته باشم. برخی از اهالی برای پیاده روی به استادیوم می آیند و همین پیاده روی به من این حس خوب را می دهد که اهالی هنوز برای ورزش به استادیوم قدیمی محل خودشان سر می زنند و به اینجا رفت وآمد دارند. استعدادیابی جوانان و تشویق آنها به رشته پرش ارتفاع و دوومیدانی دغدغه این سال های من بوده و خوشبختانه با کوشش هایی که برای تقویت این ورزش انجام داده ایم، استادیوم شهید کشوری به امکانات خوبی تجهیز شده و شاهد اتفاق های خوبی هم بوده ایم. امیدوارم در آینده از ورزشکاران جوان و پرکوشش این رشته، خبر قهرمانی های بین المللی را از رسانه ها بشنویم.

• امکانات مجموعه ورزشی شهید کشوری در حدی هست که جوانان منطقه را به ورزش کردن ترغیب کند؟

بله، این مجموعه امکانات خوبی دارد. به عنوان سخنگوی دبیرکل و سخنگوی سازمان تیم های ملی فدراسیون دو و میدانی برنامه های زیادی با سایر همکاران برای این ورزش تدارک دیده ایم و خوشبختانه توجه خوبی به تجهیز امکانات این ورزش شده است. در سال های اخیر وسایل و امکانات در استادیوم ها به گونه ای در اختیار شهروندان قرار داشته که مربیان به راحتی توانسته اند استعدادیابی نمایند و برخی از این استعدادها به فدراسیون معرفی شده اند. برای این ورزش، فیزیک ورزشکار و علاقه حرف اول را می زند. اگر علاقه و پشتکار باشد، می توان بهترین رکوردها را ثبت کرد.

با تور چین سفر کنیم.