مجموعه داستان سنگِ نر منتشر شد - مجله بوشهری ها

این مجموعه­ داستان گونه ­ای از داستان­ های دنباله ­دار است که در آن ساختارهای طرح ­واره ­ای مشابه ناشی از نگاشت یک استعاره مفهومی از پیرامتن به متن اصلی پرداخته شده و به واسطه بعضی عناصر اشتراک ­ساز به هم پیوند می­ خورند؛ حتی اگر قرار نبوده که دنباله هم باشند. پیوند داستانی در این روایت­ ها -چه حول محور یک زمان یا حرکت در مکانی مشترک چه شخصیت ­ها و اشیای پربسامد باشد- آن­ گاه که به لحاظ فرم و معنا به هم وصل می شوند، مجموعه دارای کلیت یکپارچه ­ای شده که شکلی از یک داستان پیوسته را بازمی­ تاباند و این­که خواننده را وامی­ دارد به ساختن شبکه ­ای از تداعی­ ها؛ شبکه­ ای که داستان ­ها را به هم پیوند داده و تاثیر درون­مایه ای واحدی ایجاد می ­کند؛ و این ادغام نیست مگر با ساخت فضاهای ذهنی و انطباق فضاهای ذهنی ایجاد شده با یکدیگر.

در سنگِ نر گاهی متنی متن پیش یا پس از خود را کامل می­ کند؛ مکان داستان ­ها مشترک است؛ زمانه آشناست؛ آیند و فرایند شخصیت­ ها بر مبنای تکرار پرداخته شده؛ اشیا مداوم­ اند و نویسنده کوشیده است داستان ها بر پایه شخصیت ­های جفتی پردازش شده و هر داستان را دو شخصیت پی گرفته پیوند می­ دهند به داستان بعدی؛ دوگانه­ هایی مدام که دوام­شان بر گفت وگوست؛ ولگردی نمودی برای حیرانی انسان و حیرت ساحت پرسش و پرسیدن شروع شناخت اگر بگردد!

بخشی از داستان نخست کتاب:

زنی وقتی بالِ چادرش را به دندان گرفته، دستش بند است؛ در بندِ نگه داشتن چیزی که پناه چادرش نهاده تا نهان باشد از چشم خانه ای و خانه ای که پشت دیوارش دوتا پسربچه هِی سرک می کشند توی کوچه و باز برمی گردند تا خود را بچسبانند به سینه دیوار که پیدا نباشد از آن سوی جاده ای که زن از باری سبزی پیاده که نه انداخته شد بیرون، به جستجوی راز هراسانی اش که هر بار دلواپس وامی گشت؛ دورتادورش را می پایید، راه افتاده اند پشت سرش و حالا که بادپیچی در میانه کوچه افتاده به پیچاندن سیاهی چادرش به پا و کمر، زن در پهلو می پیچد و ریگ زار باد چشمانش را کور می نماید و سُریدن چادر از روی موها را نمی بیند تا پیدا و ناپیدای چشمان تنگ شده پسربچه ها گردد؛ شلالِ چادری و وزیدن مویی در باد.

مجموعه ­داستان سنگِ نر نوشته محسن حاجی­ پور در 127 صفحه و با شمارگان 500 نسخه به بهای 25 هزار تومان، از سوی نشر هشت منتشر و راهی بازار کتاب شده است.